
Στάχτη και απόγνωση αφήνει στο πέρασμά του ο πύρινος εφιάλτης που έχει κυκλώσει την Πάτρα τις τελευταίες ώρες, απειλώντας πλέον τον αστικό ιστό και όχι ορεινούς οικισμούς.
Κάτοικος της Πάτρας, ο Μάκης Μυλωνάς επισημαίνει πως τα μέσα εκτός Πάτρας, δίνουν την εικόνα ότι οι οικισμοί που εκκενώνονται και στους οποίους έχει φτάσεις η φωτιά, βρίσκονται ορεινά και όχι στον αστικό ιστό, κάτι που δεν αντικατοπτρίζει τι πραγματικά συμβαίνει.
Μέσα από μια ανάρτηση στο Facebook εκπέμπει SOS, υπογραμμίζοντας ότι «η εικόνα που φτάνει στον πολίτη είναι πιο μαλακή από την πραγματικότητα…Η Πάτρα καίγεται».
«Θερμή παράκληση προς τα αθηνοκεντρικά ΜΜΕ: Τα Βραχνέικα, τα Τσουκαλέικα, τα Καμίνια, τα Συχαινά, η Βούντενη κι άλλα τόσα τοπωνύμια που μέχρι χθες ήταν άγνωστα στους πολλούς, δεν αποτελούν ακριβώς «οικισμούς». Δεν είναι απομακρυσμένες περιοχές σε απρόσιτα βουνά», τονίζει στην ανάρτησή του.
Έπειτα, προσθέτει χαρακτηριστικά ότι:
«Όλες αυτές οι εντολές εκκένωσης που μεταδίδουν τα ΜΜΕ παρουσιάζονται σαν να πρόκειται για μικρά χωριά μακριά από τον αστικό ιστό, ενώ στην πραγματικότητα είναι σαν να λες στους κατοίκους του Αλίμου να εκκενώσουν προς Καλλιθέα/Νέο Κόσμο και στους κατοίκους της Πεύκης να εκκενώσουν προς Σύνταγμα. Μπακαλίστικη η αναλογία, αλλά σε μεγάλο βαθμό ακριβής.
Είναι περιοχές που ανήκουν στον Δήμο Πατρέων, κάποιες από τις οποίες αποτελούν εδώ και δεκαετίες προάστια πλήρως ενταγμένα στον αστικό ιστό της πόλης. Στον αστικό ιστό της τρίτης μεγαλύτερης πόλης της χώρας, η οποία ΚΑΙΓΕΤΑΙ από χθες. Ο δήμος της Πάτρας είναι μεγαλύτερος από τον δήμο Πειραιά, έχει μεγαλύτερο πληθυσμό αθροιστικά από τους δήμους Περιστερίου και Καλλιθέας».
Αναλυτικά η ανάρτηση:
Θερμή παράκληση προς τα αθηνοκεντρικά ΜΜΕ: Τα Βραχνέικα, τα Τσουκαλέικα, τα Καμίνια, τα Συχαινά, η Βούντενη κι άλλα τόσα τοπωνύμια που μέχρι χθες ήταν άγνωστα στους πολλούς, δεν αποτελούν ακριβώς «οικισμούς». Δεν είναι απομακρυσμένες περιοχές σε απρόσιτα βουνά. Όλες αυτές οι εντολές εκκένωσης που μεταδίδουν τα ΜΜΕ παρουσιάζονται σαν να πρόκειται για μικρά χωριά μακριά από τον αστικό ιστό, ενώ στην πραγματικότητα είναι σαν να λες στους κατοίκους του Αλίμου να εκκενώσουν προς Καλλιθέα/Νέο Κόσμο και στους κατοίκους της Πεύκης να εκκενώσουν προς Σύνταγμα. Μπακαλίστικη η αναλογία, αλλά σε μεγάλο βαθμό ακριβής.
Είναι περιοχές που ανήκουν στον Δήμο Πατρέων, κάποιες από τις οποίες αποτελούν εδώ και δεκαετίες προάστια πλήρως ενταγμένα στον αστικό ιστό της πόλης. Στον αστικό ιστό της τρίτης μεγαλύτερης πόλης της χώρας, η οποία ΚΑΙΓΕΤΑΙ από χθες. Ο δήμος της Πάτρας είναι μεγαλύτερος από τον δήμο Πειραιά, έχει μεγαλύτερο πληθυσμό αθροιστικά από τους δήμους Περιστερίου και Καλλιθέας.
Κι όμως, η εικόνα που φτάνει στον πολίτη είναι πιο «μαλακή» από την πραγματικότητα. Καίγονται κατοικημένες περιοχές, απειλούνται εργοστάσια μερικών εκ των μεγαλύτερων επιχειρήσεων της χώρας, καταστρέφονται αγροτικές και κτηνοτροφικές μονάδες. Όμως, είτε από έλλειψη γνώσης, είτε από συνήθεια να παρουσιάζονται τα γεγονότα με τρόπο «ουδέτερο», το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: η έκταση του φαινομένου δεν αποτυπώνεται όπως θα έπρεπε. Η κοινή γνώμη οφείλει να κατανοήσει ότι ΚΑΙΓΕΤΑΙ Η ΠΑΤΡΑ, ότι τα φαινόμενα πλέον είναι τόσο ισχυρά και σύνθετα και ότι χρειάζονται πολλά περισσότερα από όσα είναι διατεθειμένο ή ικανό να κάνει το κράτος στη σημερινή του εκδοχή.
Και κάτι ακόμα: θα είναι πραγματικά σημαντικό να μην υπάρξουν νεκροί – αλίμονο! Αλλά η καταστροφή είναι ήδη τεράστια και περιλαμβάνει, πέρα από τις υλικές απώλειες, το ψυχολογικό και πνευματικό κόστος της ανασφάλειας και του φόβου που φωλιάζει στις ψυχές όσων το βιώνουν. Επαναλαμβάνω: καίγονται γειτονιές της Πάτρας.»